یکی از اعجازهای فرهنگ ترکی که در زبان آن نیز به وضوح مشاهده می شود، اعطای استقلال به زیر مجموعه ها و عدم دخالت در فرهنگ های دیگر حتی در زیر مجموعه های فرهنگی خودش می باشد. این اعطای استقلال و عدم دخالت حتی در زندگی خانوادگی ترکها هم مشخص است، من با یک مثال خیلی ملموس این مورد را برایتان بیان میکنم:
در فرهنگ و زبان فارسی وقتی فردی ازدواج میکند، نزدیکترین اتصال و پیوند خانوادگی بعد از عروس و داماد از طریق پدر و مادر آنها بوده مثلا میگویند «پدر زن، یا مادر زن و همچنین پدر شوهر و یا مادر شوهر»، که این خواه ناخواه جواز دخالت مادر و پدر عروس و داماد و پیرو آن، بقیه را در زندگی زناشویی زوجین جدید فراهم میکند، در صورتی که در فرهنگ ترکی اتصال و پیوند خانوادگی بعد از عروس یا داماد، پدر و مادر آنها نبوده، بلکه از طریق برادر آنها می باشد مثلا ما در زبان ترکی بجای پدر زن و ... میگوییم «قایین آتا» یا «قایین آنا»( پدر برادر زن، مادر برادر زن و... ) که این نشانگر استقلال زوجین از خانواده اصلی بعنوان فردی بالاسر و تصمیم گیرنده بوده و در عوض ارتباط بصورت هم سطح و دوستانه از طریق برادر زوجین می باشد(البته قابل ذکر است که اینها نمادهای ارتباطی هستند).
این یک نمونه از صدها نمونه اعجاز فرهنگ و زبان ترکی بود که من ذکر کردم، البته بخاطر اینکه در جلسات مشاوره ایم با خانواده هایی که از روابط گله مندند این مثال را بیشتر ذکر میکنم و خدا را شکر که به حد کافی مورد استقبال خانواده ها قرار گرفته و در حل مشکلشان مفید واقع می گردد.(ما مشاوران به این موارد مولفه های فرهنگی گفته و با توجه به این تفاوتهای فرهنگی از رویکرد مشاوره های بومی و فرهنگی استفاده میکنیم!)